تحلیل سناریو درباره پتانسیل کاهش گازهای گلخانه‌ای در بخش تولید برق ایران با استفاده از مدلساز LEAP

مسائل زیست‌محیطی بخصوص تغییرات آب‌وهوایی، به دلیل افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای در چند دهه اخیر، مسئاله‌ای جهانی شده‌است. در ایران بخش نیروگاهی با سهم 30.2 درصدی از کل انتشار دی‌اکسید‌کربن‌، بزرگترین بخش منتشر کننده‌ی گازهای گلخانه‌ای است. روش تحلیل سناریو بر اساس مدل برنامه‌ریزی بلند‌مدت جایگزین‌های انرژی (LEAP) برای تحلیل کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در بخش تولید توان ایران استفاده می‌شود. سناریوهای ادامه روند فعلی، افزایش بازده بخش تولید توان، انرژی تجدیدپذیر و هسته‌ای و ترکیب سناریو افزایش بازده و انرژی تجدیدپذیر و هسته‌ای، راه‌های مختلف توسعه را که در بخش تولید توان ایران به دلیل سیاست‌های متفاوت ممکن است، ارائه می‌دهد. افق زمانی این شبیه سازی تا سال 1420 و سال پایه آن سال 1390 است. انتشار گازهای گلخانه‌ای در سناریو ادامه روند فعلی رشد متوسط سالیانه 5.2 درصد را بین سال 1390 و1420 دارد‌، در‌حالی‌که تقاضای برق به طور متوسط 6 درصد سالیانه در این دوره رشد می‌کند. در سه سناریو دیگر سیاست‌های کنترل انتشار گازهای گلخانه‌ای در‌نظر گرفته می‌شود. بنابراین کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای بین سناریوهای ادامه روند فعلی و افزایش بازده بخش تولید توان، انرژی تجدیدپذیر و هسته‌ای و سناریو ترکیبی به ترتیب مقدار 198438، 228877 و 360898 هزار تن CO2eq است.